Oblicza pentekostalizmu – konteksty kulturowe i społeczne

Oblicza pentekostalizmu – konteksty kulturowe i społeczne

Kiedy: 24 Listopada 2023

Miejsce: ChAT

Godzina: 9:00 - 18:00

Organizator: Pracownia Badań nad Pentekostalizmem działająca na Wydziale Teologicznym Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie oraz Religioznawcza Pracownia Badań Pentekostalnych przy Wyższej Szkole Teologiczno-Społecznej w Warszawie

Konferencja skierowana jest do reprezentantów nauk humanistycznych i społecznych, zainteresowanych pentekostalizmem. Planowana jest publikacja artykułów pokonferencyjnych. Dynamiczny rozwój chrześcijaństwa pentekostalnego wywołuje pytania zarówno o jego specyfikę, jak również możliwości adaptacyjne. Stając się obecnie sposobem życia dla ponad półmiliardowej grupy zwolenników i narzędziem konstruowania tożsamości zmusza do namysłu nad atrakcyjnością tego ruchu oraz realnością promowanego paradygmatu egzystencjalnego definiującego pojęcia szczęścia, udanego życia i spełnienia. Tym samy również skłania do namysłu nad duchowością pentekostalną.

Duchowość pentekostalna odnosi się do egzystencji człowieka na wszystkich poziomach jego funkcjonowania — nie tylko somatycznym, ale również psychoemocjonalnym oraz intelektualnym, twórczym, społecznym, kulturowym, a także symbolicznym. Koncentrując się na ludzkiej egzystencji chrześcijanie pentekostalni zdają się wytwarzać ogromną liczbę znaczeń, symboli i treści będących immanentną częścią religijnej wizji świata, która jednak w swoich lokalnych odmianach kształtuje silnie subiektywne i indywidualistyczne wzorce społeczne i kulturowe wzmocnione poczuciem wyjątkowości koncepcji religijnych ukonstytuowanych na nadnaturalnym objawieniu. Na najbardziej ogólnym poziomie ruch zielonoświątkowy stanowi odpowiedź na epistemiczną, kulturową i psychoemocjonalną potrzebę oswojenia nowoczesności kreując wyobrażenia na temat otaczającej rzeczywistości sacrum i profanum. Tym samym wytwarza on wzorce postępowania i przeżywania ludzkiej egzystencji, które nierzadko bywają przyczyną problemów w środowiskach zwolenników ruchu polegających na wynaturzeniach kerygmatu. Prowadzą one do przeakcentowania osobistych doświadczeń wywołując nieporozumienia i podziały. Sytuując badania nad pentekostalizmem w kontekstach kulturowych i społecznych pragniemy pogłębić pytania o to, czym jest dziedzictwo pentekostalne, jak jest rozumiane, jakie problemy dotykają społeczności identyfikujące się z tym ruchem. Wywołując dyskusję nad tytułowymi zagadnieniami pragniemy skoncentrować się w trakcie konferencji na następujących zagadnieniach:

  1. Specyfika pentekostalizmu wyrażana w rozlicznych sposobach definiowania tożsamości i przynależności.
    Interesuje nas problematyka tożsamości pentekostalnej ujmowana i definiowana zarówno z perspektywy wewnętrznej, zaangażowanej, jak również międzywyznaniowej czy nawet międzyreligijnej. Innymi słowy, poszukujemy odpowiedzi na pytanie czy tożsamość pentekostalna ma charakter ponadwyznaniowy? A jeśli tak, to jakie zagrożenia i korzyści mogą się łączyć z tak definiowanym pentekostalizmem. Czy zatem możemy mówić o jednej, ustandaryzowanej wersji pentekostalizmu?
  2. Pentekostlalizm a kultura.
    Próbując umiejscowić pentekostalizm na mapie głównych paradygmatów opisujących relację chrześcijaństwa do otaczającej kultury, podążamy tropem H. Richarda Niebuhra („Chrystus a kultura”), zadając pytanie o to, w którym miejscu na mapie kulturowej sytuuje się pentekostalizm? Jak funkcjonuje on w różnych kontekstach kulturowych i w jakim stopniu tworzy, czy też wytwarza kulturę, kontr-kulturę? Dyskusję pragniemy również oprzeć na konkretnych przykładach pochodzących z życia politycznego (np. wyrazy poparcia politycznego) jak i tych, dotyczących działalności artystycznej (np. sztuki performatywne, muzyka, Hillsong).
  3. Pentekostalizm wobec wyzwań społecznych.
    Proponujemy tematykę związaną z wyzwaniami społecznymi niesionymi przez rasizm, dyskryminację (np. osób ze środowisk LGBTQ+), nierówności społeczne (np. marginalizację kobiet) oraz wyzwania stojące przed wspólnotami, które dotyczą członkostwa osób niepełnosprawnych (w kontekście pentekostalnego przekonania o uzdrowieniu ciała) oraz ubóstwa w kontekście głoszonej w niektórych wspólnotach pentekostalnych, ewangelii sukcesu. Innymi słowy, pragniemy zapytać co zostało w pentekostalizmie po inkulzywnej, egalitarnej wspólnocie z Azusa Street, czy Duch Święty ciągle pobudza wspólnoty pentekostalne do obejmowania wszystkich, bez wyjątku? Prosimy o nadsyłanie propozycji wystąpień (tytuł oraz streszczenie) do 28 października 2023 r. na adres: irk@wsts.edu.pl
Powórt